Warstwa dostępu
Warstwa dostępu reprezentuje brzeg sieci, w którym ruch wychodzi lub wchodzi do sieci. W podejściu tradycyjnym podstawową funkcją przełącznika warstwy dostępu jest zapewnienie użytkownikowi dostępu do sieci. Przełączniki warstwy dostępu łączą się z przełącznikami warstwy dystrybucji, których zadaniem jest wdrożenie technologii sieciowych, takich jak routing, jakość usług i bezpieczeństwo.
Aby zaspokoić potrzeby aplikacji sieciowych i użytkowników końcowych, platformy przełączające nowej generacji zapewniają różnym typom urządzeń końcowych usługi bardziej konwergentne, zintegrowane i inteligentne. Inteligencja wbudowana w przełączniki warstwy dostępu zezwala aplikacjom na wydajniejsze i bezpieczniejsze działanie.
Warstwa dystrybucji
Warstwa dystrybucji łączy warstwę dostępu z warstwą rdzeniową, zapewniając wiele ważnych funkcji, obejmujących:
- Agregację dużych sieci szaf kablowych.
- Agregację domen rozgłoszeniowych warstwy drugiej oraz granic routingu warstwy trzeciej.
- Zapewnienie inteligentnego przełączania, routingu oraz inteligentnych funkcji polityki dostępu do sieci w celu uzyskania dostępu do innych sieci.
- Zapewnienie wysokiej dostępności użytkowników końcowych, dzięki nadmiarowym przełącznikom warstwy dystrybucyjnej, a także zapewnienie równego kosztu trasy do rdzenia.
- Zapewnienie różnorodnych usług dla różnych klas aplikacji na granicy sieci.
Warstwa rdzeniowa
Warstwa rdzeniowa stanowi szkielet sieci. Łączy poszczególne warstwy w sieci kampusowej. Warstwa ta pełni funkcję agregowania dla wszystkich pozostałych bloków i powiązań w kampusie razem z resztą sieci. Podstawowym zadaniem warstwy rdzeniowej jest zapewnienie izolacji błędów oraz zapewnienie bardzo szybkiej łączności szkieletowej.
Rysunek 1 przedstawia trójwarstwowy projekt sieci dla organizacji, w której dostęp, dystrybucja i rdzeń znajdują się w oddzielnych warstwach. Aby zbudować prosty, skalowalny, ekonomiczny i wydajny układ sieci kablowej, zalecane jest zbudowanie fizycznej topologii rozszerzonej gwiazdy od centralnego budynku do wszystkich pozostałych w kampusie.
W niektórych przypadkach, ze względu na brak ograniczeń ze względu na skalowalność sieci, utrzymywanie oddzielnych warstw dystrybucji i rdzeniowej nie jest wymagane. Dla mniejszych sieci z niewielką liczbą użytkowników, chcących uzyskać dostęp do sieci lub dla sieci obejmujących pojedynczy budynek separacja tych dwóch warstw może nie być potrzebna. W tym scenariuszu zalecany jest dwuwarstwowy projekt sieci, zwany również projektem ze zwiniętym rdzeniem.
Rysunek 2 przedstawia przykład dwuwarstwowego projektu sieci dla przedsiębiorstwa, w którym warstwy dystrybucji i rdzeniowa zostały zwinięte do pojedynczej warstwy.