Metoda ta ma dwie podstawowe właściwości, które odróżniają ją od metody cut-through: sprawdzanie błędów i automatyczne buforowanie.
Sprawdzanie błędów
Przełącznik pracujący w trybie store-and-forward dokonuje sprawdzenia błędów w przychodzącej ramce. Po otrzymaniu całej ramki na porcie wejściowym, jak pokazano na rysunku, przełącznik porównuje wartość sumy kontrolnej (FCS, Frame Check Sequence) umieszczoną w ostatnim polu ramki z obliczoną przez siebie wartością. Sprawdzanie wartości FCS to proces sprawdzania błędów, który pomaga zapewnić, że ramka jest prawidłowa. Jeżeli ramka jest wolna od błędów, przełącznik przesyła ją dalej. W przeciwnym przypadku jest porzucana.
Automatyczne buforowanie
Proces buforowania w portach wejściowych używany w metodzie store-and-forward zapewnia elastyczność w wspieraniu każdej prędkości oferowanej przez Ethernet. Przykładowo, obsługa ramek przychodzących z prędkością 100Mb/s, które mają być wysłane z prędkością 1GB/s, wymaga użycia metody store-and-forward. Jeżeli występuje różnica prędkości transmisji na portach wyjściowym i wejściowym, przełącznik zachowuje całą ramkę w buforze, oblicza sumę kontrolną FCS, przekazuje do bufora portu wyjściowego i następnie wysyła dalej.
Metoda store-and-forward jest podstawową metodą przełączania w urządzeniach Cisco.
Przełączniki używające metody store-and-forward porzucają ramki, dla których nie zgadza się wartość FCS, dlatego też nie przesyłają niepoprawnych ramek. Dla porównania, metoda cut-through może przesłać niepoprawne ramki, ponieważ nie jest sprawdzana wartość FCS.