W terminologii NAT, sieć wewnętrzna to zestaw sieci podlegających translacji. Sieć zewnętrzna obejmuje wszystkie pozostałe sieci.
W odniesieniu do NAT, adresy IPv4 posiadając różne znaczenie zależnie od tego, czy są w sieci prywatnej czy publicznej (Internet) oraz od tego czy ruch jest przychodzący czy wychodzący.
W NAT zdefiniowano cztery typy adresów:
- Adres wewnętrzny lokalny
- Adres wewnętrzny globalny
- Zewnętrzny adres lokalny
- Zewnętrzny adres globalny
Określając, który typ adresu jest używany, należy pamiętać że terminologia NAT zawsze stosowana jest z perspektywy urządzenia z adresem po translacji translacji:
- Adres wewnętrzny - adres urządzenia podlegającego translacji z użyciem NAT.
- Adres zewnętrzny - adres urządzenia docelowego.
W NAT, w odniesieniu do adresów, wykorzystuje się koncepcję 'lokalnego' i 'globalnego':
- Adres lokalny - adres lokalny to dowolny adres obecny po wewnętrznej stronie sieci.
- Adres globalny - adres globalny to dowolny adres obecny po zewnętrznej stronie sieci.
Na rysunku, PC1 posiada wewnętrzny adres lokalny 192.168.10.10. Z perspektywy PC1, serwer WWW posiada adres zewnętrzny 209.165.201.1. Kiedy PC1 wysyła pakiety na globalny adres serwera WWW, wewnętrzny lokalny adres PC1 podlega translacji na 209.165.200.226 (wewnętrzny adres globalny). Adres urządzenia zewnętrznego nie jest zazwyczaj tłumaczony, ponieważ zwykle jest adresem publicznym IPv4.
Należy zauważyć, że PC1 ma różne adresy: lokalny i globalny, podczas gdy serwer WWW ma ten sam adres publiczny IPv4. Z perspektywy serwera WWW, transmisja danych zainicjowana przez PC1 wydaje się przychodzić z wewnętrznego adresu globalnego 209.165.200.226.
Na rysunku, router R2 z uruchomioną usługą NAT jest punktem demarkacyjnym pomiędzy sieciami: wewnętrzną i zewnętrzną oraz pomiędzy adresami: lokalnym i globalnym.