Statyczny NAT jest odwzorowaniem jeden-do-jednego pomiędzy wewnętrznym adresem a zewnętrznym. Statyczny NAT pozwala zewnętrznym urządzeniom na łączenie się z urządzeniami wewnętrznymi z użyciem statycznie przypisanego adresu publicznego. Na przykład, wewnętrzny serwer WWW może być odwzorowany na określony wewnętrzny adres globalny, tak by był dostępny z sieciach zewnętrznych.
Rys. 1 przedstawia sieć wewnętrzną zawierającą serwer WWW z prywatnym adresem IPv4. Router R2 ma skonfigurowany statyczny NAT, tak by urządzenia na zewnątrz sieci (w Internecie) miały dostęp do serwera WWW. Klient na zewnątrz sieci dostaje się do serwera WWW używając publicznego adresu IPv4. Statyczny NAT dokonuje translacji publicznego adresu IPv4 na prywatny adres IPv4.
Konfiguracja statycznej translacji NAT wymaga wykonania dwóch podstawowych kroków.
Krok 1. W pierwszym kroku należy stworzyć odwzorowanie pomiędzy wewnętrznym adresem lokalnym a wewnętrznym adresem globalnym. Na przykład, wewnętrzny adres lokalny 192.168.10.254 oraz wewnętrzny adres globalny 209.165.201.5 są skonfigurowane jako statyczna translacja NAT.
Krok 2. Po skonfigurowaniu odwzorowania, interfejsy biorące udział w translacji są konfigurowane, w odniesieniu do NAT, jako wewnętrzne i zewnętrzne. W przykładzie, interfejs Serial 0/0/0 routera R2 jest interfejsem wewnętrznym, zaś Serial 0/1/0 interfejsem zewnętrznym.
Pakiety nadchodzące do interfejsu wewnętrznego R2 (Serial 0/0/0) z wewnętrznego adresu lokalnego IPv4 (192.168.10.254) są odwzorowywane a następnie przekierowywane do sieci zewnętrznej. Pakiety przychodzące do interfejsu zewnętrznego R2 (Serial 0/1/0), adresowane do wewnętrznego adresu globalnego IPv4 (209.165.201.5), są odwzorowywane na adres wewnętrzny lokalny (192.168.10.254) a następnie przekierowywane do sieci wewnętrznej.
Rys. 2. pokazuje polecenia potrzebne do skonfigurowania statycznego NAT.
Rys. 3 przedstawia polecenia potrzebne do utworzenia na R2 statycznego odwzorowania dla serwera WWW w przykładowej topologii. W przedstawionej konfiguracji, R2 dokonuje translacji pakietów z serwera WWW o adresie 192.168.10.254 na publiczny adres IPv4 209.165.201.5. Klient z Internetu kieruje zapytania na publiczny adres IPv4 209.165.201.5. R2 przekierowuje ten ruch do serwera WWW o adresie 192.168.10.254.
Należy użyć weryfikatora składni znajdującego się na rysunku 4 do skonfigurowania dodatkowego wpisu statycznego NAT na R2.