NAT dla IPv6 jest wykorzystywany w całkowicie odmiennym kontekście niż NAT dla IPv4. Różne odmiany NAT dla IPv6 używane są do tworzenia transparentnych połączeń pomiędzy sieciami IPv6 i IPv4. Nie są natomiast wykorzystywane do translacji adresów prywatnych IPv6 na globalne IPv6.
W idealnym przypadku IPv6 powinien być uruchomiony wszędzie, gdzie tylko możliwe. Oznacza to, że urządzenia IPv6 komunikowałyby się ze sobą poprzez sieci IPv6. Jednak na potrzeby migracji z IPv4 do IPv6, IETF opracowało kilka technik przejściowych dla różnych scenariuszy IPv4-do-IPv6, włącznie z podwójnym stosem, tunelowaniem i translacją.
Podwójny stos występuje wówczas, gdy urządzenia obsługują protokoły powiązane z IPv4 oraz IPv6. Technika tunelowania enkapsuluje pakiety IPv6 wewnątrz pakietu IPv4. Pozwala to na transmisję pakietów IPv6 przez sieci IPv4.
NAT dla IPv6 nie powinien być uważany za strategię długofalową, raczej jako tymczasowy mechanizm wspomagający migrację z IPv4 do IPv6. Na przestrzeni lat, rozwinięto kilka typów NAT dla IPv6, włącznie z translacją adresów sieciowych - translacją protokołów (NAT-PT). Typ NAT-PT nie uzyskał jednak aprobaty IETF na rzecz swojego następcy, NAT64. Temat NAT64 wykracza poza zakres niniejszego kursu.