Rysunek przedstawia komunikację full-duplex i half-duplex.
Komunikacja full-duplex poprawia wydajność sieci LAN z przełącznikiem. Komunikacja full-duplex zwiększa przepustowość, pozwalając na obu końcach połączenia do wysyłania i odbierania danych jednocześnie. Jest to znane także jako dwukierunkowość. Ta metoda optymalizacji wydajności sieci wymaga mikro-segmentacji. Mikro-segmentacja sieci LAN tworzona jest, gdy port przełącznika jest podłączony tylko do jednego urządzenia i pracuje w trybie pełnego dupleksu. Stwarza to mikro-domenę kolizyjną pojedynczego urządzenia. Ponieważ jest podłączone tylko jedno urządzenie, mikro-segmentowana sieć LAN jest wolna od kolizji.
W przeciwieństwie do komunikacji full-duplex, komunikacja half-duplex jest jednokierunkowa. Wysyłanie i odbieranie danych nie zachodzi w tym samym czasie. Komunikacja half-duplex stwarza problemy z wydajnością, ponieważ dane mogą przepływać tylko w jednym kierunku, co często prowadzi do kolizji. Połączenia half-duplex są zwykle spotykane w starszym sprzęcie, takim jak koncentratory (ang. hub). Komunikacja full-duplex zastąpiła half-duplex w większości sprzętu.
Większość sprzedawanych dziś kart sieciowych Ethernet i Fast Ethernet oferuje możliwości full-duplex. Karty sieciowe Gigabit Ethernet i 10Gb wymagają do pracy połączeń typu full-duplex. W trybie full-duplex obwód wykrywania kolizji na karcie sieciowej jest wyłączony. Ramki, które są wysyłane przez dwa podłączone urządzenia nie kolidują, ponieważ urządzenia używają dwóch oddzielnych obwodów w sieci kablowej. Połączenia typu full-duplex wymagają przełącznika, który obsługuje konfigurację full-duplex lub bezpośredniego połączenia za pomocą kabla Ethernet między dwoma urządzeniami.
Wydajność standardowej współdzielonej opartej na koncentratorze konfiguracji Ethernet zazwyczaj wynosi od 50 do 60 procent podanej przepustowości. Pełny dupleks oferuje 100 procent skuteczności w obu kierunkach (transmisja i odbiór). Skutkuje to potencjalnym 200 procentowym wykorzystaniem podanej szerokości pasma.