Inna często stosowana konfiguracja routerów Cisco IOS polega na aktywowaniu adresów pętli zwrotnej.
Interfejs pętli zwrotnej jest logicznym interfejsem zdefiniowanym lokalnie dla routera. Nie jest on przypisany żadnemu portowi fizycznemu, stąd nie można do niego podłączyć żadnego urządzenia. Jest interfejsem programistycznym, automatycznie włączanym (UP) na cały czas pracy routera.
Interfejs pętli zwrotnej jest użyteczny do testowania i zarządzania urządzeniem Cisco IOS, ponieważ gwarantuje, że co najmniej jeden interfejs będzie zawsze dostępny. Dla przykładu, można go wykorzystywać do celów testowych, takich jak testowanie wewnętrznych procesów routera poprzez emulowanie sieci poza nim.
Ponadto, adres IPv4 przypisany do interfejsu pętli zwrotnej może być ważny dla procesów routera wykorzystujących adres interfejsu IPv4 do celów identyfikacyjnych, jak na przykład w procesie routingu OSPF (Open Shortest Path First). Poprzez aktywowanie interfejsu pętli zwrotnej, router będzie wykorzystywał zawsze aktywny adres tego interfejsu do identyfikacji, zamiast adresu IP przypisanego do fizycznego portu, który może zostać wyłączony.
Aktywowanie i przypisywanie adresu pętli zwrotnej jest proste:
Router(config)# interface loopback liczba
Router(config-if)# ip address adres IP maska podsieci
Router(config-if)# exit
Na routerze można aktywować wiele interfejsów pętli zwrotnej. Adres każdego z interfejsów pętli zwrotnej musi być unikatowy i niewykorzystywany przez żaden inny interfejs.