Tradycyjny routing między sieciami VLAN przy użyciu interfejsów fizycznych jest ograniczony. Routery mają ograniczoną liczbę fizycznych interfejsów połączonych do różnych sieci VLAN. Ponieważ ilość sieci VLAN szybko się zwiększa w sieci, wykorzystanie jednego interfejsu na jedną sieć VLAN szybko wyczerpuje fizyczne zasoby routera. Alternatywą w większych sieciach jest zastosowanie trankingu VLAN oraz podinterfejsów. Magistrale VLAN (ang. VLAN trunking) umożliwiają za pomocą jednego fizycznego interfejsu routera przesyłanie ruchu do wielu sieci VLAN. W tym przypadku technika używana do routingu nazywana jest "routerem na patyku" (ang. router-on-a-stick) i wykorzystuje ona wirtualne podinterfejsy na routerze, aby zniwelować ograniczenia sprzętowe związane z fizycznymi interfejsami routera.
Podinterfejsy to tworzone za pomocą oprogramowania, interfejsy wirtualne przypisywane do interfejsów fizycznych. Każdy podinterfejs ma skonfigurowane niezależnie: swój symbol, adres IP i maskę podsieci. Pozwala to pojedynczemu interfejsowi fizycznemu, aby jednocześnie był częścią wielu sieci logicznych.
Jeśli jest konfigurowany routing między sieciami VLAN oparty na modelu "router na patyku", to fizyczny interfejs routera musi być połączony z magistralą obsługiwaną przez sąsiadujący z routerem przełącznik. Podinterfejsy są tworzone w routerze dla każdej sieci VLAN. Każdy podinterfejs ma przypisany adres IP odpowiednio do każdej podsieci VLAN i jest również konfigurowany w ten sposób aby oznakować ramki dla danej sieci VLAN. W ten sposób router może obsługiwać ruch przychodzący z poszczególnych podinterfejsów, aby przesyłać ramki przez magistralę do przełącznika.
Funkcjonalnie rzecz biorąc, model "router na patyku" działa jak tradycyjny model routingu między sieciami VLAN, jednak z tą różnicą, że zamiast interfejsów fizycznych do routingu stosuje się podinterfejsy wirtualne w ramach jednego interfejsu fizycznego.
Na rysunku komputer PC1 chce się skomunikować z komputerem PC3. PC1 znajduje się w sieci VLAN10 a PC3 w sieci VLAN 30. Aby komputer PC1 mógł się skomunikować z PC3, komputer PC1 musi przekierować dane przez router R1 za pomocą podinterfejsów.
Kliknij przycisk Odtwórz, aby zobaczyć jak podinterfejsy wykorzystywane są do ustalania trasy między sieciami VLAN. Po zatrzymaniu animacji, przeczytaj tekst wyświetlany po lewej stronie. Ponownie kliknij przycisk Uruchom, aby kontynuować animację.
Wykorzystanie magistral i podinterfejsów powoduje zmniejszenie liczby potrzebnych portów w routerze i przełączniku. Pozwala to na zmniejszenie kosztów a także uproszczenie konfiguracji. Ponadto rozwiązanie oparte na podinterfejsach routera umożliwia wprowadzanie (także w przyszłości) znacznie większej liczby sieci VLAN, niż w modelu jeden interfejs routera na jedną sieć VLAN.