Routery Cisco są skonfigurowane domyślnie tak, aby kierować ruch sieciowy między lokalnymi podinterfejsami. Dlatego routing nie musi być aktywowany.
Na rysunku 1, polecenie show vlans wyświetla informacje dotyczące podinterfejsów VLAN. Rezultat polecenia zawiera dwa podinterfejsy VLAN, GigabitEthernet0/0,10 i GigabitEthernet0/0.30.
Teraz zbadamy tablicę routingu za pomocą polecenia show ip route (rysunek 2). W tym przykładzie trasy znajdujące się w tablicy routingu zawierają informacje wskazujące na to, że są powiązane z konkretnymi podinterfejsami, zamiast z interfejsami fizycznymi. Na rysunku znajdują się dwie trasy w tablicy routingu. Jedna trasa prowadzi do podsieci 172.17.10.0, która jest podłączona do lokalnego podinterfejsu G0/0.10. Druga trasa prowadzi do podsieci 172.17.30.0, która jest podłączona do lokalnego podinterfejsu G0/0.30. Router używa tej tablicy routingu do ustalenia interfejsu, przez który musi wysłać odbierane pakiety. Na przykład, jeśli router odbierze na podinterfejsie G0/0.10 pakiet przeznaczony dla podsieci 172.17.30.0, to ustali, że musi go wysłać przez podinterfejs G0/0.30 żeby dotarł do hosta w tej podsieci.
Na rysunku 3 użyj weryfikatora poprawności składni, w celu skonfigurowania i weryfikacji routera R1 na patyku.