Istnieje kilka typowych błędów związanych z konfiguracją przełączników, które mogą wystąpić podczas konfigurowania routingu między wieloma sieciami VLAN.
Podczas używania tradycyjnego modelu routingu między sieciami VLAN należy sprawdzać, czy porty przełącznika połączone z interfejsami routera są skonfigurowane do obsługi właściwych sieci VLAN. Jeżeli port przełącznika nie jest skonfigurowany dla konkretnej sieci VLAN, to urządzenia w tym VLAN-ie nie będą mogły połączyć się z interfejsem routera i dlatego nie będą mogły przesyłać danych do innych sieci VLAN.
Na rysunku 1 komputer PC1 i interfejs G0/0 routera R1 są skonfigurowane tak, aby być w tej samej podsieci, na co wskazują przypisane im adresy IP. Jednak port F0/4 przełącznika połączony z interfejsem G0/0 routera R1 nie został skonfigurowany i pozostaje w domyślnej sieci VLAN. Ponieważ router R1 jest w innej sieci VLAN niż PC1, to nie będą one mogły komunikować się.
Aby rozwiązać ten problem, należy wykonać polecenie switchport access vlan 10 w trybie konfiguracji interfejsu na porcie przełącznika F0/4 w przełączniku S1. Gdy port przełącznika jest skonfigurowany dla prawidłowej sieci VLAN, to PC1 może komunikować się z interfejsem G0/0 routera R1, który pozwala na dostęp do innych sieci VLAN podłączonych do routera R1.
Rysunek 2 przedstawia topologię routera na patyku. Jednak interfejs F0/5 na przełączniku S1 nie jest skonfigurowany jako łącze trankingowe (magistralowe) i pozostaje nadal w domyślnej sieci VLAN. W wyniku tego, router nie może utworzyć tras pomiędzy sieciami VLAN, ponieważ każdy z jego skonfigurowanych podinterfejsów nie jest w stanie wysyłać i odbierać komunikatów z oznaczonych (otagowanych) sieci VLAN.
Aby rozwiązać ten problem, należy wykonać polecenie switchport mode trunk w trybie konfiguracji interfejsu na porcie F0/5 przełącznika S1. Polecenie to zmienia tryb pracy interfejsu do portu typu trankingowego, co pozwala ustanowić połączenie pomiędzy R1 i S1. Gdy połączenie trankingowe zostanie pomyślnie utworzone, to urządzenia podłączone do każdej sieci VLAN będą w stanie komunikować się z podinterfejsami przypisanymi do ich sieci VLAN, umożliwiając tym samym routing między sieciami VLAN.
Topologia na rysunku 3 przedstawia nieaktywne łącze trankingowe pomiędzy przełącznikami S1 i S2. Ponieważ w topologii nie ma zapasowych połączeń pomiędzy urządzeniami, to wszystkie urządzenia podłączone do S2 nie mają dostępu do routera R1. W rezultacie, wszystkie urządzenia przyłączone do S2 nie są w stanie komunikować się z innymi sieciami VLAN poprzez router R1.
Aby zmniejszyć ryzyko nieudanej komunikacji routingu między VLAN, w fazie projektowania sieci powinny być zaplanowane dodatkowe łącza i alternatywne ścieżki.