Routing to najważniejsza metoda służąca do kontroli przenoszenia informacji przez intersieć od źródła do celu. Routery to urządzenia odpowiedzialne za transfer pakietów z jednej sieci do innej.
Routery otrzymują za pomocą protokołów routingu informacje o zdalnych sieciach dynamicznie albo, też za pomocą tras statycznych konfigurowanych ręcznie. W wielu przypadkach routery używają obu rodzajów routingu: protokołów routingu dynamicznego oraz tras statycznych. W tym rozdziale zostanie opisany routing statyczny.
Trasy statyczne są bardzo często stosowane i nie wymagają takiej samej liczby operacji przetwarzania jak protokoły routingu dynamicznego.
W tym rozdziale zaprezentujemy przykładowe topologie stosowane do konfiguracji tras statycznych IPv4 i IPv6 oraz technik rozwiązywania problemów. Obserwowane będą działania kilku poleceń systemu IOS i wyświetlanych przez nie wyników. Zostanie uwzględnione wprowadzenie do tablicy routingu używającej zarówno bezpośrednio dołączonych sieci, jak i tras statycznych.
Rozdział kończy się dyskusją na temat różnic pomiędzy routingiem klasowym i bezklasowym. Zawiera on opis metod: CIDR (Classless Inter-Domain Routing) oraz VLSM (variable-length subnet mask). Metody CIDR i VLSM pomagają efektywniej wykorzystać przestrzeń adresową IPv4 za pomocą techniki dzielenia na podsieci i sumaryzacji sieci.