Routing statyczny ma trzy podstawowe zastosowania:
- Ułatwienie utrzymania tablicy routingu w mniejszych sieciach, których rozbudowa nie jest przewidywana.
- Routing do i z sieci szczątkowych. Sieć szczątkowa (ang. stub network) to sieć, do której dotrzeć można tylko jedną trasą.
- Użycie jednej trasy domyślnej reprezentującej drogę do każdej sieci, w przypadku gdy w tablicy routingu nie ma lepszej trasy. Trasy domyślne są używane wtedy, gdy router nie znajduje dla danej sieci docelowej pasującej do pozycji w tablicy routingu.
Ilustracja przedstawia przykład sieci szczątkowej i połączenia poprzez trasę domyślną. Na ilustracji pokazano, że każda sieć połączona do routera R1 może mieć tylko jedną drogę, aby dotrzeć do innych miejsc docelowych – albo do sieci połączonych z routerem R2, albo do sieci znajdujących się dalej za routerem R2. Dlatego sieć 172.16.3.0 jest siecią szczątkową, a router R1 jest routerem szczątkowym. Uruchamianie protokołu routingu pomiędzy R2 i R1 jest marnotrawstwem zasobów.
W tym przykładzie będzie przedstawiona konfiguracja trasy statycznej w routerze R2, pozwalającą na komunikację z siecią LAN połączoną z R1. Ponieważ R1 ma tylko jedną drogę, aby wysłać zdalny ruch, domyślną trasę statyczną można skonfigurować w R1, aby przekierować ruch do R2, jako następny skok dla wszystkich innych sieci.