Ten typ trasy statycznej jest nazywany pływającą trasą statyczną. Pływające trasy statyczne są trasami statycznymi, które są używane do zapewnienia rezerwowej ścieżki dla głównej trasy lub trasy dynamicznej w przypadku awarii łącza. Pływająca trasa statyczna jest używana tylko wtedy, gdy podstawowa (główna) trasa jest niedostępna.
Aby to osiągnąć, należy skonfigurować pływającą trasę statyczną z większą wartością dystansu administracyjnego niż trasa podstawowa (główna). Przypomnienie: dystans administracyjny (AD) reprezentuje wiarygodność trasy. Jeżeli istnieje wiele ścieżek do tego samego miejsca docelowego, to router wybierze ścieżkę o najmniejszym dystansie administracyjnym (AD).
Załóżmy przykładowo, że administrator chce utworzyć pływającą trasę statyczną jako kopię zapasową dla tras protokołu EIGRP. Pływająca trasa statyczna musi być skonfigurowana z większym dystansem administracyjnym niż trasy w EIGRP. Wartość dystansu administracyjnego dla EIGRP wynosi 90. Jeżeli pływająca trasa statyczna jest skonfigurowana z dystansem administracyjnym równym 95, to dynamiczna trasa utworzona przez EIGRP jest korzystniejsza w stosunku do pływającej trasy statycznej. Jeśli trasa dynamiczna w EIGRP nie działa, to zamiast niej używana jest pływająca trasa statyczna.
Ilustracja prezentuje router Branch, który zazwyczaj przesyła cały ruch do routera HQ poprzez łącze prywatne WAN. W niniejszym przykładzie routery wymieniają informacje o trasach za pomocą protokołu EIGRP. Pływająca trasa statyczna ma wartość dystansu administracyjnego 91 lub wyższą i może być skonfigurowana tak, aby pełnić rolę trasy rezerwowej. Jeżeli prywatne łącze WAN ulegnie uszkodzeniu i trasa EIGRP zniknie z tablicy routingu, to router wybiera pływającą trasę statyczną jako najlepszą drogę do sieci HQ.