W tym przykładzie rys. od 1 do 3 wyświetlają tablice routingu routerów R1, R2, R3. Routery mają jedynie trasy do sieci połączonych bezpośrednio oraz lokalne adresy skojarzone z tymi sieciami. Routery nie widzą sieci znajdujących się poza nimi, widzą tylko bezpośrednio połączone sieci.
Na przykład R1 nie posiada informacji o następujących sieciach:
- 2001:DB8:ACAD:2::/64 - sieć lokalna routera R2
- 2001:DB8:ACAD:5::/64 - połączenie szeregowe pomiędzy routerami R2 i R3
- 2001:DB8:ACAD:3::/64 - sieć lokalna routera R3
Rys. 4 pokazuje, jak wygląda proces wykonania polecenia ping z routera R1 do routera R2, zakończony sukcesem. Rys. 5 pokazuje, jak wygląda proces wykonania polecenia ping z routera R1 do interfejsu sieci LAN w routerze R3, zakończony niepowodzeniem. Niepowodzenie wynika z tego, że router R1 w swojej tablicy routingu nie ma trasy do tej sieci.
Następny skok może być określony za pomocą adresu IPv6, interfejsu wyjściowego lub obu jednocześnie. Wybrany rodzaj konfiguracji miejsca docelowego określa jeden z trzech następujących rodzajów tras:
- Trasa statyczna następnego przeskoku dla protokołu IPv6 - należy podać tylko adres IPv6 dla następnego przeskoku.
- Bezpośrednio połączona trasa statyczna dla protokołu IPv6 - należy podać tylko nazwę interfejsu wyjściowego routera.
- W pełni określona trasa statyczna dla protokołu IPv6 - należy podać adres IPv6 następnego przeskoku oraz nazwę interfejsu wyjściowego.