Pływające trasy statyczne to trasy statyczne, które mają dystans administracyjny większy od dystansu administracyjnego innych tras statycznych lub dynamicznych. Są one bardzo przydatne w przypadku zapewnienia zapasowej trasy dla pierwotnego łącza, co pokazano na rysunku.
Domyślnie trasy statyczne mają dystans administracyjny równy 1, dzięki czemu są bardziej preferowane w porównaniu z protokołami routingu dynamicznego. Przykładowe dystanse administracyjne dla niektórych powszechnych protokołów routingu dynamicznego to:
- EIGRP = 90
- IGRP = 100
- OSPF = 110
- IS-IS = 115
- RIP = 120
Dystans administracyjny dla trasy statycznej może zostać zwiększony, tak aby ta trasa miała mniejszy priorytet od innej trasy statycznej lub trasy dynamicznej. W ten sposób trasa statyczna "jest trasą pływającą", to znaczy, że nie jest stosowana, gdy trasa z lepszym dystansem administracyjnym jest aktywna. Jeżeli jednak preferowana trasa jest niedostępna, to pływająca trasa statyczna może przejąć ruch sieciowy, który będzie wysłany właśnie za pośrednictwem tej trasy pływającej (czyli alternatywnej).
Pływająca trasa statyczna może być użyta do zapewnienia trasy zapasowej dla wielu interfejsów lub sieci w routerze. Jest ona niezależna od typu enkapsulacji, dlatego może być wykorzystywana do przesyłania pakietów przez dowolny interfejs.
Ważnym czynnikiem związanym z pływającą trasą statyczną jest czas zbieżności sieci, który ma wpływ na jej aktywację. Trasa, która stale zamyka i ponowne otwiera połączenie sieciowe może spowodować, że interfejs zapasowy będzie niepotrzebnie aktywowany.