Znalezienie brakującej (lub źle skonfigurowanej) trasy jest stosunkowo proste, jeśli metodycznie używa się właściwych narzędzi.
Na przykład w tym ćwiczeniu użytkownik komputera PC1 zgłasza, że nie ma dostępu do zasobów znajdujących się w sieci lokalnej za routerem R3. Można to sprawdzić za pomocą polecenia ping z interfejsu sieci LAN w R1 do interfejsu sieci LAN w R3 (patrz rys. 1). Wyświetlone rezultaty pokazują, że nie ma łączności pomiędzy tymi sieciami LAN.
Polecenie traceroute na rys. 2 pokazuje, że nie ma odpowiedzi routera R2. Z jakiegoś powodu, R2 przekazuje pakiet kontrolny polecenia traceroute z powrotem do R1. Następnie R1 zwraca pakiet do R2. Ta pętla będzie wykonywana aż do chwili, gdy czas życia pakietu (TTL) osiągnie wartość 0, wtedy router wyśle do routera R1 komunikat ICMP o nieosiągalności adresu docelowego.
Następnym krokiem jest zbadanie tablicy routingu w R2, ponieważ ten router wyświetla dziwny wpis. Z tablicy routingu przedstawionej na rys. 3 wynika, że trasa do sieci 192.168.2.0/24 jest nieprawidłowo skonfigurowana. Router R2 ma statyczną trasę do zdalnej sieci 192.168.2.0/24, która przekazuje wszystkie pakiety na adres IP następnego przeskoku 172.16.2.1. Korzystanie z tak skonfigurowanego adresu następnego przeskoku powoduje, że pakiety przeznaczone dla sieci 192.168.2.0/24 są przesyłane z powrotem do R1. Z topologii sieci wynika oczywiście, że sieć 192.168.2.0/24 jest połączona z routerem R3, a nie z R1. Dlatego trasa statyczna do sieci 192.168.2.0/24 w routerze R2 musi używać adresu następnego przeskoku 192.168.1.1, a nie 172.16.2.1.
Na rys. 4 widzimy tylko fragment bieżącej konfiguracji routera, który odnosi się do nieprawidłowego polecenia ip route. Nieprawidłowa trasa jest usuwana, a następnie wprowadzona zostaje prawidłowa trasa.
Rys. 5 pokazuje, jak sprawdzić, czy router R1 może komunikować się z interfejsem sieci LAN połączonej z routerem R3. W ostatnim kroku potwierdzającym usunięcie problemu, użytkownik komputera PC1 powinien wykonać test łączności do sieci 192.168.2.0/24.