Wszystkie protokoły routingu działają według tego samego schematu. W celu lepszego zrozumienia tego zagadnienia rozważmy scenariusz, w którym wszystkie trzy routery używają protokołu RIPv2.
Router po włączeniu zasilania, czyli po tzw. zimnym starcie, nie posiada żadnej informacji o topologii sieci. Nie wie nawet, czy po drugiej strony jego łączy są jakieś urządzenia. Jedyne informacje, jakie ma router, pochodzą z pliku konfiguracyjnego zapisanego w pamięci NVRAM. Jeżeli proces uruchamiania routera zakończy się sukcesem, zastosuje zapisaną tam konfigurację. Jeżeli adresy IP są prawidłowo skonfigurowane, wtedy router wykryje bezpośrednio dołączone do niego sieci.
Kliknij przycisk Odtwórz na rysunku, aby uruchomić animację, która pokaże proces wstępnego rozpoznawania podłączonych sieci dla każdego routera.
W przedstawionym przykładzie zwróć uwagę na to, jak po starcie routery wykrywają bezpośrednio podłączone sieci i maski podsieci. Każdy router dodaje aktualizacje do swojej tablicy routingu w opisany niżej sposób:
- R1 dodaje sieć 10.1.0.0 dostępną poprzez interfejs FastEthernet 0/0 oraz sieć 10.2.0.0 dostępną poprzez interfejs Serial 0/0/0.
- R2 dodaje sieć 10.2.0.0 dostępną poprzez interfejs Serial 0/0/0 oraz sieć 10.3.0.0 dostępną poprzez interfejs Serial 0/0/1.
- R3 dodaje sieć 10.3.0.0 dostępną poprzez interfejs Serial 0/0/1 oraz sieć 10.4.0.0 dostępną poprzez interfejs FastEthernet 0/0.
Po uzyskaniu informacji wstępnych, routery rozpoczynają proces wyszukiwania dodatkowych źródeł informacji o routingu.