Głównym elementem protokołu wektora odległości jest algorytm routingu. Algorytm oblicza najlepsze trasy, a następnie wysyła je do sąsiednich routerów.
Algorytm używany dla protokołów routingu definiuje następujące procesy:
- mechanizm wysyłania i odbierania informacji o trasach,
- mechanizm obliczania najlepszych dróg i instalowania tras w tablicy routingu,
- mechanizm wykrywania zmian w topologii i reagowania na nie.
W animacji na routerach R1 i R2 skonfigurowano protokół RIP. Algorytm wysyła i odbiera aktualizacje. Następnie routery R1 i R2 wyłuskują z aktualizacji nowe informacje. W tym przypadku każdy router dowiaduje się o nowej sieci. Algorytm na każdym routerze niezależnie wykonuje obliczenia i aktualizuje tablicę routingu, wprowadzając do niej nowe informacje. Kiedy sieć LAN za routerem R2 zostanie wyłączona, algorytm tworzy aktualizację spowodowaną tym zdarzeniem (tj. awarią sieci) i wysyła ją do routera R1. Następnie router R1 usuwa tę sieć z tablicy routingu.
Różne protokoły routingu używają różnych algorytmów i procesów do instalowania tras w tablicy routingu, wysyłania aktualizacji do sąsiadów i podejmowania decyzji związanych z wyborem tras. Na przykład:
- Protokół RIP wyznacza najlepszą trasę najczęściej za pomocą algorytmu Bellmana-Forda. Bazuje on na dwóch algorytmach opracowanych w 1958 i 1956 roku przez Richarda Bellmana i Lestera Forda juniora.
- Protokoły IGRP i EIGRP używają algorytmu DUAL (ang. Diffusing Update Algorithm) opracowanego przez doktora J. J. Garcia-Luna-Aceves z firmy SRI International.