Obecnie używane są tylko dwa protokoły routingu stanu łącza: OSPF i IS-IS.
Protokół OSPF (Open Shortest Path First) jest najbardziej znaną implementacją protokołu stanu łącza. Został zaprojektowany przez grupę roboczą OSPF w ramach organizacji IETF (Internet Engineering Task Force). Tworzenie protokołu OSPF rozpoczęto w 1987 roku, a obecnie używane są dwie wersje.
- OSPFv2- OSPF dla sieci IPv4 (RFC 1247 i RFC 2328)
- OSPFv3- OSPF dla sieci IPv6 (RFC 2740)
Uwaga: OSPFv3 obsługuje adresy IPv4 oraz IPv6.
Protokół IS-IS został zaprojektowany przez organizację ISO (ang. International Organization for Standardization) i jest opisany w dokumencie ISO 10589. Pierwsza postać tego protokołu routingu została opracowana w firmie DEC (ang. Digital Equipment Corporation) pod nazwą DECnet Phase V. Główną projektantką protokołu IS-IS była Radia Perlman.
IS-IS został początkowo zaprojektowany dla zestawu protokołów OSI, a nie TCP/IP. Później protokół Integrated IS-IS, czyli Dual IS-IS obsługiwał sieci IP. Mimo że IS-IS jest protokołem routingu używanym głównie przez dostawców ISP i operatorów, coraz częściej spotykamy go w sieciach większych przedsiębiorstw.
Protokoły OSPF i IS-IS mają równie wiele podobieństw co różnic. Zwolennicy każdego z nich toczą zacięte dyskusje na temat przewagi jednego nad drugim i na odwrót. Oba protokoły routingu zapewniają niezbędne funkcje routingu.