Na rysunku 1 zaznaczono wpisy dotyczące sieci zdalnych (np. R2 LAN, R3 LAN i łącze pomiędzy R2 i R3). Wpisy te zostały dodane przez protokół EIGRP.
Na rysunku 2 przedstawiono wpis w tablicy routingu routera R1, określający trasę do zdalnej sieci 2001:DB8:CAFE:3::/64, podłączonej do routera R3. Wpis ten zawiera następujące informacje:
- Źródło trasy - określa, jak trasa została poznana. Najczęściej używane litery to: O - protokół OSPF, D - protokół EIGRP, R - protokół RIP, S - trasa statyczna.
- Sieć docelowa - kolumna ta identyfikuje adres sieci zdalnej IPv6.
- Dystans administracyjny - określa poziom zaufania w stosunku do źródła informacji o trasie. IPv6 używa tych samych odległości co IPv4.
- Metryka - określa wartość przypisaną każdej z tras prowadzących do sieci zdalnej. Niższa wartość metryki określa lepszą trasę, która będzie preferowana przez router.
- Adres następnego przeskoku - określa adres IPv6 następnego routera, do którego zostanie przekazany pakiet.
- Interfejs wyjściowy - identyfikuje interfejs wyjściowy, który musi zostać wykorzystany do wysłania pakietu, aby trafił on do miejsca przeznaczenia.
Kiedy pakiet IPv6 dociera do interfejsu routera, router analizuje nagłówek pakietu, aby określić dla niego odpowiednią sieć docelową IPv6. Następnie router rozpoczyna przeszukiwanie tablicy routingu.
Router sprawdza trasy poziomu 1, w celu znalezienia najlepszego dopasowania z adresem docelowym pakietu IPv6. Podobnie jak dla IPv4, także w przypadku IPv6, najdłuższe dopasowanie to najlepsze dopasowanie. Na przykład w sytuacji, kiedy w tablicy routingu znajduje się wiele tras pasujących, router wybiera tę, która ma najdłuższe dopasowanie. Dopasowanie polega na porównaniu, rozpoczynając od lewej strony, bitów docelowego adresu IPv6 z prefiksem IPv6 i z długością prefiksu w tablicy routingu IPv6.