Na rysunku 1 przedstawiono cechy protokołu OSPF:
- Protokół bezklasowy - z założenia zaprojektowany jako bezklasowy, co oznacza, że obsługuje VLSM i CIDR.
- Wydajność - aktualizacje routingu generowane są w następstwie zmian w topologii sieci (brak aktualizacji okresowych). Najlepsza trasa obliczana jest na podstawie algorytmu SPF.
- Szybka zbieżność - posiada zdolność szybkiego propagowania zmian w sieci.
- Skalowalność - działa dobrze w małych i dużych sieciach. Routery można organizować w tzw. obszary, w celu zmniejszenia zużycia zasobów oraz wprowadzenia hierarchii.
- Bezpieczeństwo - obsługuje mechanizm uwierzytelniania Message Digest 5 (MD5). Po włączeniu uwierzytelniania, routery obsługują tylko aktualizacje szyfrowane przesyłane przez sąsiadów, używając współdzielonego hasła.
Miarą wiarygodności (lub preferencji) źródła routingu jest odległość administracyjna (AD). Domyślna odległość administracyjna protokołu OSPF to 110. Jak widać na rysunku 2, OSPF jest bardziej preferowany niż IS-IS i RIP, ponieważ jego dystans administracyjny jest mniejszy.