Przypomnijmy, że protokół routingu używa metryki w celu wyznaczenia najlepszej trasy dla pakietu przez sieć. Metryka jest miarą nakładu wymaganego do przesłania pakietów przez dany interfejs. Protokół OSPF używa jako metryki kosztu ścieżki. Im niższy koszt, tym lepsza trasa do celu.
Koszt interfejsu jest odwrotnie proporcjonalny do jego przepustowości. Tak więc większa przepustowość oznacza mniejszy koszt ścieżki. Obciążenia sieci oraz opóźnienia zwiększają koszt. Dlatego łącze Ethernet o prędkości 10 Mb/s ma większy koszt niż łącze Ethernet o prędkości 100 Mb/s.
Koszt OSPF można obliczyć według wzoru:
- Koszt = przepustowość referencyjna / przepustowość interfejsu
Domyślnie przepustowość referencyjna wynosi 10^8 (100,000,000); tak więc powyższy wzór przyjmuje postać:
- Koszt = 100,000,000 bps / przepustowość interfejsu mierzona w bps
W tabeli na rysunku przedstawiono pewien niekorzystny efekt powyższej obliczeń kosztu. Zauważ, że interfejsy FastEthernet, GigabitEthernet i 10 GigabitEthernet mają tę samą wartość kosztu. Jest tak, ponieważ koszt musi być liczbą całkowitą. W związku z tym, ponieważ domyślna wartość przepustowości referencyjnej ustawiona jest na 100 Mb/s, łącza szybsze niż FastEthernet przyjmują także koszt równy 1.