Adresy lokalne łącza, tworzone przy użyciu notacji EUI-64, ze względu na skomplikowane wartości identyfikatorów interfejsów, mogą sprawiać trudności w ich rozpoznawaniu i zapamiętywaniu. Ponieważ protokoły routingu używają adresów link-local IPv6 do adresacji jednostkowej oraz jako adresów następnego skoku w tablicy routingu, powinny być one łatwo rozpoznawalne.
Konfigurując statyczny adres link-local mamy możliwość stworzenia adresu rozpoznawalnego i łatwego do zapamiętania. Router, który posiada kilka interfejsów, może na każdym z nich mieć przypisany ten sam adres IPv6 link-local. Jest tak, ponieważ adresy typu link-local są wymagane tylko do komunikacji lokalnej w obrębie jednego segmentu sieci.
Adresy łącza lokalnego można tworzyć ręcznie, przy użyciu tego samego polecenia, co jednostkowe adresy globalne, dodając tylko słowo kluczowe link-local na końcu polecenia ipv6 address .
Prefiks adresu łącza lokalnego zawiera się w zakresie od FE80 do FEBF. W sytuacji gdy konfigurowany adres zaczyna się od takiego hextetu (16-bitowego segmentu), musi po nim wystąpić słowo kluczowe link-local .
W przykładzie na rysunku 1 pokazano konfigurację tego samego adresu link-local FE80::1 na trzech interfejsach routera R1. Wybrany został adres FE80::1, ponieważ łatwo go skojarzyć z routerem R1 i przez to jest łatwiejszy do zapamiętania.
Szybkie spojrzenie na zestawienie interfejsów, pokazane na rysunku 2, potwierdza, że adresy link-local routera R1 zostały zmienione na FE80::1.
Użyj weryfikatora poprawności składni z rysunku 3 i skonfiguruj a następnie sprawdź przypisanie adresu link-local FE80::2 na R2 oraz adresu FE80::3 na R3.